Bouwondernemer Timothy (35) overleden na zwaar ongeval: “Zijn Maserati was zijn enige hobby, maar werd hem fataal”

Het zware ongeval gebeurde zaterdagavond op de Veurnekeiweg in Wulpen, vlakbij restaurant ’t Schiptje. Timothy Serpieters uit Oostduinkerke reed er in zijn Maserati tussen Veurne en Wulpen toen hij plots van de weg afging en frontaal op een boom botste. Volgens getuigen gebeurde dat met hoge snelheid op het natte wegdek. De impact was bijzonder zwaar. De sportwagen werd uiteen gereten en terug de weg op gekatapulteerd. Brokstukken lagen over tientallen meters verspreid. Timothy werd uit de wagen geslingerd en overleed ter plaatse. De 39-jarige Nicky Q. uit Veurne, de vriendin van Timothy, naast hem moest bevrijd worden door de brandweer en werd met levensbedreigende verwondingen naar het ziekenhuis gebracht. Zondag was ze nog steeds kritiek. 

Maserati enige hobby

Timothy is bekend als oprichter van het bouwbedrijf Stibouw, gelegen op Slableed in Veurne. Dat bedrijf stampte hij als prille twintiger in 2007 zelf uit de grond. Na enkele uitbreidingen had Timothy intussen de leiding over 9 werknemers. “Iedereen was erg trots op wat mijn broer al verwezenlijkt had”, zegt enige zus Deborah. “Hij werkte dan ook keihard, zeven dagen op zeven. Hij gunde zichzelf amper vrije tijd. Als hij zondag al eens thuis was, kroop hij vaak na enkele uren al terug in zijn atelier. Zijn werk was zijn hobby. Hij had maar één liefhebberij: zijn Maserati. Zijn droomauto. Die kocht hij 7 jaar geleden, als cadeau voor zijn harde werk. In het weekend blonk hij die op en deed er soms een ritje mee. Ja, het is een snelle sportwagen. Ik zag het wrak ook en het lijkt duidelijk dat hij te snel reed. Maar nee: Timothy was géén snelheidsduivel. Het was zijn eerste ongeval maar dat werd hem meteen fataal.”

Gelukkig met nieuwe liefde

Naast Timothy zat de 39-jarige Nicky Q. uit Veurne. Het koppel was nog maar enkele weken tot maanden samen, nadat Timothy een eerdere relatie van 14 jaar op de klippen zag lopen. “Toen we hoorden van het ongeval waren we op terugreis van Spanje”, zegt Deborah. “Mijn papa is daar nog. We hadden het nog over Timothy en Nicky. Papa zei nog: ‘ik heb hem in geen tijd nog zo gelukkig gezien.’ Het was pril, maar ze maakte hem gelukkig. Ze waren zaterdagavond uitgenodigd voor een etentje bij een vriend en waren wellicht aan de late kant. Timothy had de ganse dag gewerkt en wou snel nog het materiaal in zijn loods op orde zetten. Het typeerde hem: werken en werken. Al maakte hij ook graag tijd voor familie. Hij is de peter van mijn jongste zoontje. We zullen hem enorm hard missen”, besluit Deborah.

 Jelle Houwen